يوميات احمد ومريم

تذكير بمساهمة فاتح الموضوع :

ازيكووو يا جماعه انهارده انا جايب ليكو قصه
وبتمنى ان هى تنال اعجابكوو ولو عاجبتكو اكمل
الحلقه الاولى
احمد ومريم هما اتنين مخطوبين وبيحو بعض جدا
ترن ترن
مريم:الو
احمد:الو ياحبيبتى وحشتنى اووى
مريم:انت اكتر ياحياتى
احمد:عملتى ايه انهارده
مريم:ابدا ياحبيبي روحت شوفت الفستان بقي شكله يجنن ياحبيبي
احمد:يجنن عشان هو عليكى ياحياتى
مريم:مكسوفه بقي
احمد:انتى من دلوقتى هتتكسفي
مريم:مريم وشها احمر وبتغير الموضوع بقي وانت روحت شوفت القاعه
احمد:اه واختارت ديكور الكوشه هتعجبك اووى
مريم:هتعجبنى عشان انت اى حاجه بتعملها بتعجبنى
احمد:ربنا يخليكى ليا ياحبيبتى
احمد: امتا يجى اليوم اللى يجمعنا انا وانتى يا مريم في بيت واحد
مريم: هانت ياحبيبي ده فاضل على جوزنا يومين ونبقي مع بعض على طول هتفضل تحبنى يااحمد بعد الجواز؟
احمد: طبعا يامريم لغايه اخر يوم في عمرى هحبك اكتر من الاول
ومريم فرحانه وبتقول في سرها امتا يجى الفرح بقي

حاضر هكمل
تبعونااا

تسلم أيديك ياااامون الحلقة دى جميلة جداااااااا

mardona كتب:

تسلم أيديك ياااامون الحلقة دى جميلة جداااااااا

انت اجمل ياباشا
نورت التوبيك

ربنا ياخده لا وكمان مامته بتقول ان مريم هى اللى خبيثه يا ساتر على الحموات دول اعوذ بالله
يا رب تقتله وتريحنا منه لا وهو كمان عاملى فيها دور البرئ يا اخى كتك خيبه
مون والنبى قولى هتخلص على ايه شوقتنى والله بجد

سومه و يويو كتب:

ربنا ياخده لا وكمان مامته بتقول ان مريم هى اللى خبيثه يا ساتر على الحموات دول اعوذ بالله
يا رب تقتله وتريحنا منه لا وهو كمان عاملى فيها دور البرئ يا اخى كتك خيبه
مون والنبى قولى هتخلص على ايه شوقتنى والله بجد

لالالالالالالالالالالا بعينك يا سومة
هههههههههه
بس هنزلك حلقتين ناو

راحت مريم قالت :احمد ليه بتكدب عليا؟
احمد:بيعمل عبيط كدبت عليكى في ايه
مريم:كدبت وقولتلى ان انت رايح عند مامتك
وانت صلا مروحتش
احمد:عادى كنت عايز قعد مع اصحابي
مريم:ومقولتش ليه من الاول
احمد:عادى انا كنت ناوى اروح لماما بس اصحابي كلمونى روحت
ماهم وقعدنا في كافيه
مريم:ولما رجعت مقولتش ليه؟
احمد:عشان متزعليش
مريم:بجد والله هو انت بقيت تخاف على زعلى اصلا
احمد:ليه هو انا عملت معاكى حاجه
مريم:هى حاجه واحده قول حاجات
انا بقيت قعده في البيت ولا ليه اى لازمه
احمد انت لسه بتكلم شيرين؟
احمد:لا طبعا يامريم اكلم شيرين ليه
مريم:طلعت الرقم اللى معاها اومال ده رقم مين يااحمد؟
احمد:بص ولا اكنه يعرف الرقم رقم مين ده
مريم:انا اللى بسالك موش انت
احمد:انتى جبتى الرقم ده منين
مريم:من موبيلك
احمد:انا قولتلك انا مبردش على ارقام
مريم:بس الرقم ده انت متصل بيه
احمد:انا متصلتش بي حد
مريم:احمد بلاش تكدب عليا طول عمرنا في بينا صدق
بلاش تبوظ صورتك قدامى
احمد قولى مين دى
احمد:وانتى ايش عرفك ان هى واحده اصلا ده واحد صاحبي
مريم:تانى يااحمد بتكدب عليا
ليه يااحمد مصمم تكدب عليا
وتبوظ الصوره الحلوه اللى في خيالى
احمد:انا مبكدبش عليكى
مريم:اوكى
احمد ممكن اطلب منك طلب
احمد:ايوه يامريم اكيد
مريم:اتصل بي صاحبك ده قدامى دلوقتى
احمد اتصدم
احمد:هو انتى شكه فيا اوى كدا يامريم
مريم:اعتبرنى انى شكع فيا اقتل انت الشك ده ورجعنى اثق فيك تانى
احمد:طلمه موش بتثقي فيا يبقي براحتك يامريم
مريم:هو انت كمان عايز تتطلعنى انا اللى غلطانه يابجحتك يااخى
احمد:بطلى غلط يامريم انا لغايه دلوقتى ماسك نفسي
مريم:بص يااحمد لو انت موش عايزنى قول
بدل ما تخونى وتعرف واحده تانيه عليا
احمد:انتى بتجيبي التخريف دى منين
مريم:تخريف ؟؟
انا مبخرفش يااحمد ولا بعمل موضوع من غير موضوع ولا بكدب
احمد:طب انتى عايزه ايه يامريم
مريم:تكلم الرقم ده قدامى دلوقتى
احمد:ولو مكلمتش
مريم:ساعتها انسانى يااحمد وانسي اى حاجه تربطنى بيك
احمد:هو انتى يامريم قد الكلام ده
مريم:اديتلك كزا فرصه يااحمد وانت موش عايز تريحنى
ليه عايزنى اريحك ونعم وحاضر والمقابل مفيش منك اى اهتمام
انا موش ملاك يااحمد عشان ابقي كدا انا انسانه وبحس
كنت بتعتبرنى زى اى حاجه في البيت
وبطلب منك تخرجنى تقولى تعبان ولما تخرج
انت لوحدك عادى التعب بيروح
بجد يااحمد كدا بيبقي فوق طاقتى
عمرى ما هقبل اكون زى اى تحفه في البيت
احمد:طب انتى عايزه ايه
مريم:انا قولتلك على اللى انا عايزه
احمد:ولو رفضت
مريم:براحتك وانا كمان براحتى
احمد:براحتك ازاى يااميره
مريم:اميره ؟؟
هى اسمها اميره يعنى كمان مطلعتش شيرين
احمد:اميره مين وشيرين مين انتى بتخيبي الناس دى منين
مريم:معليشي نصيبك وقع مع واحده مجنونه
ومسكت الموبيل بتاعها وراحت اتصلت بي الرقم وفتحت الاسبيكر
مريم:الو اميره معايا
اميره:ايوه انا اميره مين انتى
راحت مريم قفلت واحمد واقف موش عارف يرد
مريم:كدا انا موش مجنونه
وراحت دخلت مريم الاوضه بتاعتها
واحمد فاكر ان مريم شويه وهتهدى ويرجع يضحك عليها ويصلحها
وبعد شويه طلعت مريم وماسكه في ايدها شنطه هدومها
احمد:انتى راحه فين يامريم؟
مريم:انا راحه بيت اهلى لما تعرف تعامل ولاد الناس ازاى وتحافظ على مشاعرهم كنت فكر قبل ماتتجوزنى يااحمد
احمد:وهتسيبنى يامريم لوحدى
مريم:مانت على طول سايبنى سبنى اسيبك مره من نفسي

اول مافتحت الباب لقيت ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تبعونا بكره نشوف لقيت ايه بقي

ول ما مريم فتحت الباب لقيت جارتها ام هاجر وقفه تسمعهم بيقولو ايه
مريم:انتى واقفه كدا ليه ياام هاجر؟
ام هاجر:لا ابدا ده انا كنت جايه اخبط عليكى
مريم:طب كويس بعد ازنك
ام هاجر:انتى مسافره ولا ايه
مريم:حاجه زى كدا
وراحت مريم نزلت وراحت بيت مامتها
اول ما شافتها مامتها اتصدمت
ام مريم:ايه اللى حصل وخلكى تسيبي البيت يامريم
مريم:اللى حصل ان البيه بيكدب عليا
وبجد انا تعبت معاه وكدا كفايه
ام مريم:بس مكنش لازم تسيبي البيت يابنتى
انتى كدا بتتدى لاى واحده تاخد جوزك منك
مريم:تاخده انا بجد تعبت معاه وهو موش بيقدر اى حاجه
ام مريم:طب ادخلى ارتاحى في اوضتك
ولما تروقي نتكلم
مريم:اوكى ياماما
دخلت مريم اوضتها وكنها اول مره تتدخل اوضتها
كانت شايفاها بشكل تانى
قعدت تفكر مع نفسها هو انا صح باللى انا بعمله ده
ولا زى ما ماما بتقولى كنت احافظ عليه
بس احافظ عليه ازاى وانا اصلا شايفاه موش فرقه معاه
نسيب مريم شويه مع نفسها ونروح نشوف احمد
احمد بقي موش فارقه معاه وعادى
طلمه بلف وبرجعلها خلاص انا موش بخونها
فيها ايه لما اكلم واحده عادى
هى هتعلقنى المشنقه
وانا كدا موش غلطان هى اللى غلطانه
لقي موبيله بيرن
افتكرها مريم وزى العاده بتتصل تتاسف
بس لقاها اميره
احمد بجد اتصلت في وقتها
احمد:الو يامرمر ازيك
اميره:الو يابيبي ازيك وحشتنى موت
احمد:انتى اكتر ياحياتى
اميره:انت فين كدا
احمد:انا في البيت
اميره:اوووووه وبتتكلم عادى كدا
احمد:اه عادى فيها ايه
اميره:ياجامد انت
احمد:انتى اخبارك ايه
اميره:انا تمام كنت قعده مع نفسي كدا ووحشتنى قولت اكلمك
احمد:وانتى كمان كنتى لسه في بالى
اميره:يا كلامنجى لو في بالك كنت كلمتنى
احمد:كنت هكلمك
اميره:ماشي هعمل نفسي مصدقك بقي
احمد:هشوفك امتا
اميره:ايه ده لحقت اوحشك كدا
احمد:واكتر من كدا كمان
اميره:ماشي اى وقت اشوفك فيه عادى
احمد:اوكى بكره نشوف بعض
اميره:اوكى بكره الساعه 8
احمد:اوكى
اميره:انا هقفل دلوقتى عشان نزله اعمل شوبنج
احمد:اوكى
اميره:باى يابيبي
احمد:مع السلامه ياحبيبتى
قفل احمد مع اميره ولبس وقال يروح يقعد عند مامته
راح احمد عند مامته
ام احمد:عاش من شافك يابنى
بقي كدا ناسي ان ليك ام بقي مراتك نسيتك امك كدا
احمد:لا ياامى بس هو الشغل عندى كتير
وعندى حبت مشاكل كدا
ام احمد:مشاكل ايه؟
احمد:مشاكل انا ومريم
ام احمد:مانا قولتلك من الاول الجواز دى سوده وبلاش منها
انت اللى ركبت دماغك ومشيت بدماغك انت
احمد:النصيب
ام احمد:يعنى ترمى نفسك قصاد القطر وتقول نصيب
دى الخيابه بعينها ادى اللى ميسمعش كلام امه
احمد:خلاص بقي ياما ده النصيب
ام احمد:تلقي الهانم نكدت عليك ومكلتش
ده انا عامله الاكل اللى انت بتحبه
وخليك قعد معايا انهارده سيبها قعده لوحدها في البيت
احمد:هى موش في البيت هى راحت بيت اهلها
ام احمد:كمان ايه قله الادب دى
ده انا عمرى ما سيبت بيت ابوك خالص
ده احنا مكناش بنات بنات اخر زمن
انا هقوم احضرلك الاكل
احمد:لا مليش نفس
ام احمد:منك لله يامخفيه زى مانتى نكدتى على ابنى كدا
احمد:انا هنزل اروح بقي يا امى
ام احمد:تروح فين انت هتقعد معايا انهارده
احمد:معليشي سيبنى اروح
ام احمد:لا هزعل منك لو روحت
قعد احمد عشان يرضي امه
(حنين اوى احمد ده )
احمد:انا هدخل اوضتى ارتاح شويه
ام احمد:ماشي ياحبيبي ادخل
دخل احمد اوضته
احمد:بجد انا مكنش ليا الجوا دى
انا كنت عايش حياتى ومرتاح
يارتنى كنت سمعت كلام امى
وهو قعد كدا على السرير نام
وصحى الصبح راح الشغل
احمد موش مضايق على مريم
وشايف نفسه موش غلطان
وهى اللى غلطانه وان هى بتعمل حوارات
وشايف برضو انه عادى لما بيكلم اميره
هو انا هتجوزها انا بروش معاها بس
وبعد ما خلص الشغل روح البيت زى كل يوم
بس طبعا ده غير اى يوم روح احمد ملقاش واحده مستنياه
ولا محضره ليه الغدا
قعد وحاول انه يعمل اى اكله هو
بس عشان يحضر اكل كان بيعمل مغامرات
وبعد الاكل قعد يتفرج على التليفزيون
وهو قعد الباب خبط
ياتري مين؟؟؟
تبعونا بكره ونشوف مين اللى بيخبط

ايه الواد دا والله العظيم انا لو اعرف حد بالبرود دا كنت قتلته وربنا لا بجد دا مستفز جدا والله
حاجه اوفر جدا
مون هات بقا الحلقات كلها عشان خاطرى والنبى نفسى افرح فى الواد دا يمكن قطر يهفه نخلص منه

سومه و يويو كتب:

ايه الواد دا والله العظيم انا لو اعرف حد بالبرود دا كنت قتلته وربنا لا بجد دا مستفز جدا والله
حاجه اوفر جدا
مون هات بقا الحلقات كلها عشان خاطرى والنبى نفسى افرح فى الواد دا يمكن قطر يهفه نخلص منه

من عنيا يا سوما انا مقدرش اخرلك طلب
بس مش تدعى على احمد هههههههه

‪(القصه موش عايزه تخلص هههههههه )
هيبقي في حلقه تانيه
احمد وهو قعد لقي الباب بيخبط
احمد:ياترى مين يمكن مريم ورجعت
لما اروح اشوف مين
فتح الباب لقاها حماته
احمد:اهلا ياطنط اتفضلى
حماته:يزيد فضلك يابنى
دخلت ام مريم وقعدت وقعدت تبص على الشقه لقيت
الاطباق على السفره
احمد:تحبي تشربي ايه ياطنط؟
ام مريم:انا موش جايه اضايف يااحمد عشان تسالنى اشرب ايه
انا جايه اشوف ايه اللى حصل
احمد:انا موش غلطان في حاجه مريم اللى سابت البيت بمزاجها
ام مريم:وسابته من غير سبب؟
احمد:اه من غير سبب بسبب خرفات في دماغها
ام مريم:بس انا واثقه ان مريم موش بتخرف
وان كل كلمه قلتها دى صدق
ايه موش عاجبك في بنتى عشان تعرف واحده تانيه عليها
ولو هى فعلا موش عاجبك ليه جيت اتقدمت وخطبتها من الاول
احمد:انتى كمان هتصدقيها ياطنط
ام مريم:اه طبعا مصدقها وكنت فاكره انك راجل بجد وهتحافظ على بنتى
احمد:انتى كدا بتغلطى فيا
ام مريم:هى الحقيقه بقيت غلط
احمد:واضح ان مريم اقنعتك بكلامها
ام مريم:انا كنت الاول بقول ان عشان مريم بتغير عليك زياده
هى بتحس انك تعرف حد تانى وكنت بنصيحها
لكن بعد ما هى اتاكيدت بندم انى مصدقتهاش من الاول
احمد:طب يعنى مريم عايزه ايه
ام مريم:مريم متعرفش ان جايه ليك
ولو كانت تعرف كانت رفضت
بس انا حبيت اجى واشوف اخرك يااحمد
احمد:انا معملتش حاجه عشان يبقي ليا اخر
ام مريم:يعنى كمان موش عاي تعترف بغلطك
دى مريم قبتتها عليك وبرضو بتقول معملتش حاجه
بجد انا ندمانه انى جيت اتكلم معاك
كنت فاكرك حد تستاهل
بس للاسف طلعت انا غلطانه
وراحت مشيت وسابت احمد
وبعد ما مشيت قال احمد
ماهى موش معقوله هتيجى معايا انا
وتشوفنى غلطان زى بنتها
فيها ايه لما اكلم واحده صاحبتى
دى حاجه عاديه يعنى
لازم يعملوها حكايه وقال ايه بخونها
قال بخونها قال
بيبص في الساعه لقاها الساعه بقيت 7
يادوب البس بقي عشان الحق اميره تفرفشنى
بدل الجو النكد اللى مريم وامها عملتهولى
لبس ونزل وهو في الطريق اتصل بي اميره
اميره:ايوه يابيبي انت فين
احمد:انا اهو في الطريق وانتى فين؟
اميره:انا كمان ركبه التاكسي
احمد:اوكى متتاخريش
اميره:اوكى سلام
قفل احمد مع اميره وبعد شويه شافو بعض
ركبت معاه العربيه
احمد:ازيك يا اميره وحشتنى اوى
اميره:يا شيخ بجد انا موش مصدقه
احمد:لا صدقنى ده انتى لو طلبتى اى حاجه انا اعملهالك دلوقتى
اميره:اى حاجه اى حاجه
احمد:اى حاجه
اميره:انا نفسي اروح اسكندريه دلوقتى حالا
احمد:من غير اى كلام وراح ماشي لطريقه لاسكندريه
اميره:بحبك يااحمد
احمد:وانا كمان
احمد:في سره هى اميره جريئه كدا ليه
وازاى ترضي نسافر اصلا مع بعض ومفيش بينا اى ارتباط
وبعد ساعتين وصلو اليكس
اميره:ياااااه اليكس كانت وحشانى اوى
وكان نفسي اجى هنا
احمد:ومجتيش ليه اهلك منعوكى
اميره:لا طبعا بس انا مكنش عندى اى وقت
احمد:اها
اميره:وبعدين اهلى ملهمش دعوه
احمد:اهاااا وفي سره دى مريم لما قولتلها هنسافر يوم الصباحيه قالتلى اتصل بي ماما استاذن منها
اميره:ايه يابنى سرحت في ايه
احمد:لا ابدا معاكى
اميره:اوكى
يلا بينا عشان نروح نقعد في اى فندق
احمد:خلاص اوصلك انتى اى فندق وانا اروح شقه خالى
اميره:واااااو هو خالك عنده شقه هنا
احمد:اها عنده
اميره:طب خلاص بلاش فندق خالص
احمد:ازاى موش فاهم
اميره:عادى قعد معاك في شقه خالك
احمد:في سره اوبااا تيجى معايا الشقه كمان
موش هينفع عشان جيران خالى وكدا
اميره:عادى قولهم انى مراتك
احمد:موش هينفع عشان هما شافو مراتى
اميره:طيب هقولك فكره
احمد:قولى
اميره:انت اطلع وبعدها بربع ساعه انا اطلع وراك
احمد:اميره هو انتى موش خايفه منى
اميره:واخاف منك ليه عادى جدا
احمد:تعرفي انك اتغيرتى اوى عن زمان
اميره:للاحسن طبعا
احمد:طبعا
احمد ملقاش اى حل تانى غير ان اميره تروح معاه شقه خاله
واميره مصممه وطلعت مليون طريقه
وصل احمد عند البيت
احمد:بصي يا اميره هو ده البيت الشقه في الدور الخامس هتلقي الباب مفتوح
اميره:اوكى
طلع احمد ووصل عند الشقه وفتح الباب ودخل
لقي الشقه فيها ريحه مريم
ولقي الشمع وافتكر احلى يوم مر عليه وهو مع مريم
واخيرا حس ان مريم متستاهلش منه اى حاجه وحشه
حته لو كانت الشقه دى هتفكره بحاجه حلوه لمريم
بلاش يبوظ الاحساس الجميل ده مع اميره
راح طلع بسرعه وقفل الباب
لقي اميره طلعه على السلم
اميره:ايه انت نزلت تانى ليه
احمد:ابدا تعالى معايا يلا
اميره:على فين
احمد:على اى فندق يلا يا اميره
نزلو هما الاتنين وركبو العربيه
اميره:نفسي افهم ليه غيرت رايك
احمد:ابدا لقيت الشقه مبهدله اوى مينفعش نقعد فيها
اميره:طيب قبل ما نروح اى فندق
انا عايزه اكل سمك وجمبري وكبوريه
احمد:انتى داخله على طمع بقي
اميره:هههههههههه يعنى مستكتر عليا عزومه
انت بقيت بخيل اووى
احمد:انا ابدا
اميره:طب يلا اعزمنى
راح عزمها وقعدو ياكلو وبعد الاكل راحو فندق عشان ينامو فيه
وهما هناك
احمد:مساء الخير
مدير الفندق :مساء النور
احمد:لو سمحت عايز اوضين
اميره:لا اوضه واحده
راح احمد بص لاميره باستغراب
اوضه واحده ازاى يا اميره مينفعش
المدير:طب ممكن اى حاجه تثبت ان دى المدام بتاعت حضرتك
احمد:لا يااستاذ احجز اوضتين
المدير:اوكى تحت امرك
احمد:ايه يااميره اللى بتعمليه ده
انتى فاكره نفسك في امريكا
هنا موش زى امريكا خالص
اميره:بجد طريقه الناس في مصر بقيت متخلفه جدا
احمد:ده موش تخلف يا اميره دى عادات وتقاليد ولازم الكل يحترمها
المدير:اتفضلو الاوض جاهزه
احمد:الف شكر
طلع احمد الاوضه واميره كانت في الاوضه اللى جمبه
قعد احمد مع نفسه شاف اميره بشكل تانى
عكس ماهو كان شايفها
وانه ازاى ياخد بالشكل من برا
فكر انه ينام عشان هو مرهق جدا
نام وصحى اتصل بي اميره في الاوضه بتاعتها
ملقاهاش
اتصل بيها على الموبيل بتاعها
احمد:الو ايوه يابنتى انتى فين
اميره:انا على البحر تعالى
احمد:اوكى انا جاى ليكى
نزل احمد راح لاميره ولقاهاااا؟؟؟؟؟؟؟؟
تبعونا عشان نعرف الباقي‬

راح احمد لقي اميره قعده على البحر بالمايوه
وواحد قعد معاها وعمالين يهزرو ويضحكو
راح احمد عند:صباح الخير
اميره:قول مساء الخير كل ده نوم
احمد:راحت عليا نومه هو انتى صاحيه من بدري
اميره:اها نزلت اشتريت المايوه ده ايه رايك
احمد:حلو
رد الولد اللى قعد معاها:هو حلو بعقل ده يجنن
اميره:صحيح نسيت اعرفكو على بعض
ده احمد وده مروان يااحمد
احمد:تشرفنا
احمد:هو انتى تعرفيه من امريكا ولا ايه يا اميره
اميره:ههههههههههه ده انا اعرفه من نص ساعه بس
مروان:احلى نص ساعه مرت عليا يا ميرو
احمد واقف مستغرب اول مره يشوف حد كدا
احمد:طب اميره حضري نفسك عشان كمان ساعه وهنسافر
اميره:ليه هنسافر
احمد:عشان شغلى يا اميره وانتى كمان مقولتيش لاهلك
اميره:اقول لاهلى ليه هو انا صغيره
وبعدين انا موش عايزه اسافر انهارده
احمد:اللى يريحك بس انا مسافر وخلى استاذ مروان يقوم بالواجب اكنى موجود يعنى
مروان:متقلش يا استاذ احمد هكون عند حسن ظنك
اميره:طب اصبر لغايه باليل يااحمد ونسافر
احمد:انا هسافر الساعه 6 لو حبه ترجعى معايا اوكى
موش حبه ابقي خلى استاذ مروان يوصلك
اميره:اوكى خلاص
قعدت اميره تهزر مع مروان واكن احمد ملهوش وجود اصلا
وبعد كدا
اميره:انا هطلع الاوضه بتاعتى اغير عشان اتفسح شويه قبل ما اسافر
واكيد انت معانا يامروان
مروان:اكيد ياميرو اساسي معاكى يعنى
اميره:اوكى بعد اذنكو
طلعت اميره تغير هدومها
وبعد شويه نزلت وراحو يتفسحو
وجات الساعه 6
احمد:يلا يااميره عشان نسافر
اميره:لا انا موش هسافر انا هقعد يومين كمان مع مروان
احمد:اوكى براحتك انا هسافر
اميره:اوكى وانا لما ارجع القاهره هبقي اكلمك
احمد:ان شاء الله
فرصه سعيده يا استاذ مروان
احمد:شكرا مع السلامه
ميشي احمد وساب اميره في اليكس مع مروان
وهو في الطريق قعد يعاتب في نفسه
هو ايه الهبل اللى انا بعمله ده
بقي اخسر مراتى اللى بتحبنى عشان واحده زى دى
اول مره اطلع غبي للدرجه دى
طب الحل لازم اصلح غلطى
حرام اللى عملته في مريم
مريم متستاهلش منى كدا
طب والحل
انا هكلمها واكيد مريم هتسامحنى
ده ربنا بيسامح يعنى هى موش هتسامحنى
بلاش اتصل بيها انا اول ما هوصل القاهره اروح ليها بيت اهلها
وصل احمد وجاب بويه ورد لمريم وطلع وخبط
بابا مريم فتح ليه الباب
احمد:مساء الخير ياعمى
ابو مريم:مساء النور يابنى
احمد:ممكن ادخل
ابو مريم:اكيد اتفضل
دخل احمد وقعد شويهوهو ساكت
ابو مريم:خير يابنى
احمد:ان شاء الله خير
انا جاى ياعمى اتاسف لمريم
ابو مريم:وهى ساهله كدا
احمد:انا غلط وندمت على غلطى واوعدك انها موش هتقرر تانى
ابو مريم:الراى راى مريم
احمد:اوكى يااعمى اتفضل ادخل اسالها
ابو مريم:ماشي بعد اذنك
دخل ابو مريم لمريم اوضتها
ابو مريم:تعرفي مين قعد برا يامريم؟
مريم:لا معرفش مين
الاب:احمد
مريم:هو عايز ايه منى خليه يسيبنى في حالى انا مرتاحه كدا
سمعها احمد وهو قعد برا
الاب:هو جاى يتاسفلك يامريم قعدى معاه واسمعيه
مريم:لا انا موش عايزه اشوف وشه بجد انا تعبت معاه
وماصدقت ارتحت انت عايز تعبى يابابا
وقعدت تعيط واحمد قعد برا وسامع حس ان مفيش امل
ان مريم تسامحه
راح واخد بعضه ومشي
فات اسبوع ومفيش اى جديد
مريم قعده في اوضتها وموش بتخرج ولا بتشوف حد ولا بتروح شغلها

لقيت الباب بيخبط
مريم:مين
اللى بيخبط:افتحى يامريم انا بابا
مريم:اتفضل يابابا
دخل ابو مريم:ايه يابنتى انتى هتفضلى حبسه نفسك في الاوضه بتاعتك على طول كدا
مريم:لا ابدا يابابا بس انا حبه قعد مع نفسي شويه
الاب:طب هيضيقك لو قعدت معاكى شويه
مريم:لا طبعا يابابا انت منور
الاب:انا حابب اتكلم معاكى شويه بموضوع احمد
مريم:ياريت يابابا متجبليش سيرته
الاب:طب اسمعينى الاول
انا عارف انك بتحبي احمد واحمد كمان بيحبك
وهو حس بغلطه وجه وتاسف
مريم:لا احمد مبيحبنيش انا كنت فاكره بيحبنى فعلا
لكن اكتشفت انى غبيه
الاب:لا احمد بيحبك بدليل انه اختارك عن بنات كتير
مريم:هو يابابا لو بيحبنى كان يعرف غيري
الاب:ده شيطانه حولت تجذبه ليها وانتى انك تسيبي بيتك بتخليها تنتصر عليكى
مريم:تشبع بيه هو محدش ضربه على ايده اصلا هو يعرفها بمزاجه
الاب:مضيعيش احمد من ايدك يا مريم
لان موش سهل تلقى حب تانى
مريم:هو اللى حابب انه يضيع وبمزاجه
الاب:ده موش بمزاجه
طب هسالك سؤال؟
لو احمد بعد ما اتجوزته عرفتى انه عنده مرض
وانك انتى لازم تفضلى جمبه
عشان لو انتى مفضلتيش جمبه هو هيضيع
هتفضلى جمبه ولا تسيبه يضيع؟
مريم:لا طبعا هفضل جمبه
الاب:تمام انه عرف واحده غيرك يا مريم ده زى المرض ولو محولتيش حافظى عليه جوزك هيضيع منك
فكرى في كلامى يابنتى انا ابوكى وعايز مصلحتك
حولى تسامحى جوزك
فكرى في كلامى يابنتى بعقلك
قعدت مريم تفكر في كلام باباها حسيت انه فعلا صح
وان طلمه احمد جه لحد عندى يبقي ندم على اللى عمله
قامت مريم وحضرت شتطه هدومها ولبست
وطلعت من اوضتها
لقيت مامتها وباباها قعدين في الصاله
الام:راحه فين يامريم
مريم:مروحه بيتى ياماما اصل احمد تعبان ولازم افضل جمبه
راح باصلها باباها وابتسم ليها وقالها:عين العقل يابنتى لازم تفضلى جمبه

نزلت مريم وروحت علي بيتها كان احمد في الشغل
والبيت كان مكركب اوى
مريم ياخبر ده بيتى بقي عامل زى الشارع
بجد بيتى واحشنى اوى
قعدت مريم ترتب البيت
وحضرت الاكل على السفره
ودخلت اوضتها لبست احلى حاجه عندها
وجه احمد فتح الباب لقي البيت مترتب
ايه ده مين رتب البيت كدا
وكمان في اكل
ياترى مين اللى عامل الاكل ده ورتب البيت كدا
طلعت مريم من اوضتها
مريم:هيكون مين يعنى عفريت
احمد:لو العفريت كلها بالقمر ده اموت انا في العفريت
مريم:هههههههههه طيب يلا ناكل بقي الاكل هيبرد
احمد:بس انا موش جعان انا شوفتك شبعت
مريم:طب انا جعانه بقي ولازم اتغذا
احمد:اه نسيت انك طفسه
مريم:انا طفسه يااحمد طيب انا كنت عامله ليك مفاجاه موش هقولك عليها
احمد:لا حقك عليا ده انا اللى مفجوع وطفس
مريم:طيب يلا ناكل بقي عشان؟؟؟
موش هقولك
احمد:قولى بقي يامريم هموت واعرف
عشان البيبي جعان وعايز ياكل
بيبي؟؟؟
مريم:اها بيبي ابننا ياحمد انا روحت للدكتور وعرفت انك هتبقي اب كدا يعنى كمان 8 شهور كدا
احمد:موش مصدق نفسه بجد يامريم يعنى انا هبقي اب
مريم:اومال هتبقي ام يلا بقي ناكل
احمد:طيب براحه بقي امشي على اقل من مهلك
مريم:هههههههه انت هتخاف من اولها
احمد:اه يلا بقي كلى كتيررررررر
قعدت مريم هى واحمد ياكلو ونسيو اى زعل
وقعدو هما الاتنين يتكلمو على اللى جاى
ونسيو امبارح
وكدا تبقي خلصت القصه
يارب تكون عجابتكو

سؤال بقي
ايه رايكو في تصرف مريم؟؟؟
وياتري احمد ممكن يعرف حد تانى ؟؟؟
هستنى رايكو بقي

حلووووووووووووووووووووه اوى الحلقه دى

طبعا انا لو مكان مريم كنت هعمل كده لانها لو مكنتش رجعت كان احمد هيعرف واحده اتنيه والامور كانت هتتعقد لكن هى كده حافظت على بيتها واحلى حاجه انهم نسيوا اللى فات خالص جميله اوى مريم دى

اما استاذ احمد بقا فهو اكيد بعد اللى شافوا من امير فايف استار دى عمره ما هيعرف بنات تانى خاااااااااااااااااالص دا ايه القرف دا امريكا شيكا بيكا معاكى يا اميره

ميرسى يا مووووووووووووووووووووون
فى انتظار ابداعاتك القادمه


بس بردوا مقولتليش الحرامى راح فين
ههههههههههههههه

جميله جدااااااااا اخر حلقه
بجد تسلم ايدك يا مون على القصه الجميله دى

تقبل مرورى

مون بالله عيك عايزه كمان حاجه زى دى كده اصلها مشوقه جدا انا اصلا بحب القصص والروايات دى موووووووووت

سومه و يويو كتب:

حلووووووووووووووووووووه اوى الحلقه دى

طبعا انا لو مكان مريم كنت هعمل كده لانها لو مكنتش رجعت كان احمد هيعرف واحده اتنيه والامور كانت هتتعقد لكن هى كده حافظت على بيتها واحلى حاجه انهم نسيوا اللى فات خالص جميله اوى مريم دى

اما استاذ احمد بقا فهو اكيد بعد اللى شافوا من امير فايف استار دى عمره ما هيعرف بنات تانى خاااااااااااااااااالص دا ايه القرف دا امريكا شيكا بيكا معاكى يا اميره

ميرسى يا مووووووووووووووووووووون
فى انتظار ابداعاتك القادمه


بس بردوا مقولتليش الحرامى راح فين
ههههههههههههههه

اها احمد تااااااااااب خلاااااااااااااااص على ايد ميروووووو
هههههههههه
وتمام جدا اللى عملتة مريم
وكلنا فى انتظار البى بى
نورتى يا سوووومة

زهرة الربيع كتب:

جميله جدااااااااا اخر حلقه
بجد تسلم ايدك يا مون على القصه الجميله دى

تقبل مرورى

يسلملى مرورك يا زهرة

سومه و يويو كتب:

مون بالله عيك عايزه كمان حاجه زى دى كده اصلها مشوقه جدا انا اصلا بحب القصص والروايات دى موووووووووت

عنيا على فكرة الحرامى انقبض علية
وانا هجبلك الجزء التانى بتاع القصة
اى خدمة هههههه

هههههههههههه
ايوا كده خليها تحلو
وكلنا فى انتظار البيبى

سومه و يويو كتب:

هههههههههههه
ايوا كده خليها تحلو
وكلنا فى انتظار البيبى

ياااااااااتااارى هيسموه اية ههههههه
نورتنى يا قمر

بدا احمد يبقي كويس مع مريم
ومريم كانت مشغوله بي احمد والبيبي اللى جاى وبس
ومعاد الولده قرب
كانت بتعمل اى حاجه عشان تريح احمد
وتهتم بيه وهو كمان كان بيحاول ميزعلهاش
وكانو كل تفكيرهم في البيبي ياترى هيبقي شكل مين فينا
مريم:يارب يبقي قمر زي يااحمد
احمد:لالا زيك انتى عشان لو ولد البنات تجرى وراه
ولو بنت تتجوز بسرعه حرام تظلمى العيال معانا يامريم
مريم:هههههههههه لا انا حبيبي زى القمر
احمد:القرد في عين امه بقي
مريم:هههههههههه لا اخص عليك حبيبي موش قرد
احمد:طب انتى حره في نفسك بس انا موش حر في عيالى يقعدو جمبينا
مريم:طيب ماشي يااحمد احمد انا بقالى كتير زهقانه من قعدت البيت
عايزه اروح عند ماما يااحمد
احمد:هاجى بكره ونبقي ننزل بعد الغذا شويه نروح عندها
مريم:ميرسي ياحبيبي
نامو وصحيو زى كل يوم
احمد نزل راح شغله ومريم قعده في البيت
ومريم زهقانه من قعدت البيت اووى
بس هتعمل ايه هى كانت متفقه مع احمد على كدا
قعدت مريم تفكر تعمل ايه تشغل نفسها بيه
مريم:اه اتصل بي ماما عشان اقولها ان احنا جاين
مريم:الو ياماما
الام:ايه يامريم بتولدى ولا ايه انا جيالك دلوقتى متخافيش
مريم:ههههههههههه لا ياماما هو انا كل ما هتصل بيكى تقوليلي كدا
الام:طب اعمل ايه مانا بقولك تعالى قعدى معايا لغايه لما تولدى
وانتى موش راضيه ياختى لازم ابقي قلقانه عليكى
مريم:مينفعش اسيب احمد لواحده ياماما
الام:ليه نغه
مريم:لا بس انا مبقدرش ابعد عنه
الام:متبعديش ياختى خليكى
مريم:طب احنا جاين ليكى انهارده
الام:طيب تعالى هعملكو اكل حلو
مريم:هنيجى بعد الغدا
الام:وليه متجيش تاكلو معانا تعالى على الغدا
مريم:ماشي ياحبيبتى هقول لاحمد وهنيجى
الام:ماشي هسناكو
قفلت مريم مع مامتها وقالت تكلم احمد تقوله
مريم:الو يااحمد
احمد:ايوه يامريم
مريم:احمد ماما عزمنا على الغدا ايه رايك
احمد:اوكى يامريم مفيش مشكله
مريم:اوكى انا هكون جاهزه لما تيجى
احمد:اوكى سلام
قفلت مريم مع احمد وقعدت تتفرج على التليفزيون
وقعدت في الملل لقيت الباب بيخبط ياترى مين
مصيبه لتكون حماتى هنروح لماما ازاى
مريم:مين
اللى برا:انا ام هاجر جارتك
مريم:الحمدلله مطلعتش حماتى بس برضو ام هاجر دى رغايه اوى
اهو حد يسلنى وخلاص موش مهم
فتحت مريم لجارتها الباب
ودخلت جارتها بعد السلامات
ام هاجر:ايه قربتى خلاص
مريم:اها ده انا حاسه انى كل يوم هولد
ام هاجر:ده عشان انتى قربتى
ربنا يقومك بالسلامه
مريم:ربنا يخليكى
ام هاجر:وجوزك عامل ايه معاكى
مريم:الحمدلله تمام
ام هاجر:فرحان بي البيبي اللى جاى
مريم:اوى
ام هاجر:عرفتو ولد ولا بنت
مريم:لا معرفناش كل اللى يجيبه ربنا كويس
ام هاجر:بسص تلقي جوزك نفسه في واد
مريم:لا مبتفرقش معاه ولد او بنت
ام هاجر:لا ياحبيبتى كل الرجاله بتفرق معاها بيحبو الولاد اكتر
ده انا جوزى لما جبت هاجر كان هيموت ان جبت بنت
وان زعلان جداا لغايه لما جبت الواد
مريم:موش كل الرجاله بتفكر كدا
ام هاجر:لا ياحبيبتى الكل كدا
مريم:ممكن برضو
ام هاجر:شوفتى العروسه اللى جات في الدور الاول من شهر
مريم:مالها
ام هاجر:جوزها ده عينه زايغه اوى
مريم:ليه
ام هاجر:كل ما اطلع البلكونه القيه واقف في البلكونه يبص على اللى راحه واللى جايه ويعاكسهم
مريم:ربنا يهديه
ام هاجر:انا هقوم بقي عشان اشوف العيال
مريم:ماتخليكى شويه انتى مشربتيش اى حاجه
ام هاجر:مره تانيه
مريم:اوكى
مشيت ام هاجر ودخلت مريم تحضر لبسها اللى هتروح بيه عند مامتها
ومحتاره تلبس ايه كل البس بقي ضيق عليها
وبعد عذاب طلعت اوسع حاجه عندها ولبستها
واستنت لما احمد جه ونزلو
وصلو عند بيت مامتها وطلعو
وبعد السلامات والترحيبات لقو الباب بيخبط
ياترى مين اللى جه
تبعونا بكره نشوف مين

ميرسى يا مون انك وفيت بوعدك بس ممكن طلب ممكن لما مريم تخلف تبقا تحط اسم البيبى لو بنت يبقا سومه ولو ولد يا خساره كان نفسى يبقا احمد بس مش هينفع بس ممكن يبقا مازن بقا بليز يا مون
والحلقه دى حلوه اوى بس ام هاجر دى يا ساتر عليها بدخل نفسها فى كل حاجه ايه دا
تسلم ايديك يا قمر

سومه و يويو كتب:

ميرسى يا مون انك وفيت بوعدك بس ممكن طلب ممكن لما مريم تخلف تبقا تحط اسم البيبى لو بنت يبقا سومه ولو ولد يا خساره كان نفسى يبقا احمد بس مش هينفع بس ممكن يبقا مازن بقا بليز يا مون
والحلقه دى حلوه اوى بس ام هاجر دى يا ساتر عليها بدخل نفسها فى كل حاجه ايه دا
تسلم ايديك يا قمر

عنيا يا سومة انتى توامرى وانا انفذ يا قمر
نورتنى بمرورك العطر

لقو الباب بيخبط
ام مريم:ياترى مين اللى جاى دلوقتى
لقيت بنت خالت مريم
رحاب اللى اكبر من مريم بكزا سنه
ولسه متجوزتش ولا حالا اتخطبت
ام مريم:ازيك يارحاب مبتجيش ليه بقي كدا نسيه خالتك خالص
رحاب:ابدا ياخالتو بس انتى عارفه الشغل بقي
ام مريم:طب تعالى دى مريم هى وجوزها موجودين تعالى سلمى عليهم
دخلت رحاب عشان تسلم على مريم واحمد
مريم:ازيك يا رحاب اخبارك ايه وحشانى بقي كدا متساليش على بنت خالتك برضو
رحاب:مشاغل والله يامريم في الشغل
مريم:ربنا يقويكى
ولسه مفيش حد في الطريق
رحاب:في كتير بس انا موش عايزه دلوقت
(ولا حد معبرها اصلا )
وانتى بقي عامله ايه في حياتك
مريم:انا اهو تمام الحمدلله
رحاب:وانتى قربتى تولدى
مريم:اه الدكتور بيقول ان شاء الله بعد اسبوع كدا
رحاب:ربنا يقومك بالسلامه وعرفتى ولد ولا بنت
مريم:والله يارحاب مسالتش
كل اللى يجيبه ربنا كويس
رحاب:وانت يااحمد نفسك في ولد ولا بنت
احمد:اللى يجيبه ربنا كله كويس
رحاب:بس اكيد نفسك في ولد
احمد:انا نفسي في اى حاجه طلمه هتبقي امها مريم
رحاب:قعده متغاظه من جواها
رحاب:طب انا همشي بقي
ام مريم:تروحى فين قعدى اتغدى معانا
رحاب:لا معليشي مره تانيه عشان ماما متتغدش لوحدها
ام مريم:يعنى انتى كل يوم بتاكلى معاها كلى معانا مره عيب تنزلى من غير ما تاكلى معانا
رحاب:والله هجيلك مره تانيه ياخالتو معليشي
ام مريم:طيب لما نشوف
وسلمت رحاب وقامت روحت
قامت ام مريم تحضر الاكل
وقامت مريم عشان تساعد مامتها
وبعد الاكل قعدو شويه يتكلمو
وبعد شويه احمد:يلا يامريم عشان نروح بقي
ام مريم:خليكو شويه هو انتو يعنى بتيجو كل يوم
احمد:معليشي ياحماتى عندى شغل الصبح
ام مريم:طب المره دى موش هتتحسب تيجو يوم وتسهرو معايا
احمد:من عنيا ياجماتى انتى تؤمرى
وبعد السلامات نزلت مريم واحمد وهما في الطريق
مريم:ايه رايك في رحاب يااحمد
احمد:رحاب مين
مريم:بنت خالتى يااحمد
احمد:راى من ناحيه ايه يعنى
مريم:رايك عادى يعنى لذيذه رخمه كدا يعنى
احمد:عاديه يعنى بس حسيت ان هى فيها حقد
مريم:لا يااحمد متقولش كدا دى رحاب طيبه
احمد:انا بقولك حسيت يعنى معرفش وكمان انا مشوفتهاش كتير
دول اربع مرات يعنى معرفهاش اصلا
مريم:طب يااحمد ماتشوفلها عريس من اصحابك
احمد:نعم انتى شايفانى اشتغلت اطبه
مريم:هههههههههه موش قصدى قصدى شوفلها من اصحابك
احمد:حاضر بكره اقف في وسط الشره واسال مين عايز عروسه
مريم:هههههههههه يارخم قصدى لو حد سالك على عروسه
احمد:هما بيسالو على كيس لبان اللى عاي عروسه بيخطب منه لنفسه
مريم:ياساتر عليك ده انت اخ منك
احمد:طيب فكك ياحبيبتى من رحاب وام رحاب
وخلينا في حياتنا وابننه اللى جاى
مريم:وليه متكونش بينتنا
احمد:اى حاجه يعنى ده احنا مفكرناش هنسميه ايه؟
مريم:صحيح موش اختارنا اسامى
احمد:خلاص انا هسميها شيرين
مريم:نعمممممممممم شيرين مين يابو شيرين
احمد:ههههههههههه بهزر ياستى
مريم:لا متهزرش في كدا ومتخترش انت اسامى
انا اللى هبقي اختار اسكت انت بقي
احمد:لا ازاى لازم اختار اسم عيالى
مريم:طيب لما يجى نبقي نسمى براحتنا
احمد:طيب
وصلو البيت وعقبال ما مريم طلعت كانت طلعت روحها
احمد:بطلى اكل شويه يامريم لو كنتى رفيعه زى زمان كنت شيلتك
مريم:ياعم اجرى شيل نفسك الاول
وبعد عذاب طلعت مريم ووصلت الشقه
وقعدو شويه يتكلمو مع بعض ودخلو ناموو
وصحيو الصبح زى العاده نزل احمد وراح شغله
وفضلت مريم قعد لوحدها وزهقانه
طب اعمل ايه اعمل ايه
ادخل عند ام هاجر شويه
انا عمرى مادخلت عندها
واهو اضيع وقت معاها شويه
راحت مريم ودخلت عند ام هاجر
وقعدت معاها شويه
وطبعا معرفوش يتكلمو
اصل عيال ام مريم معجونين بي ميه عفريت
موش بيسكتو خالص
وعلى طول بيضربو بعض
وام هاجر قعده اسكت ياواد اسكتى يابت
ومريم قعده صدعت وبتكلم نفسها
يالهووى ده العيال بتصدع اوى
هو ابنى ولا بنتى هيبقو كدا
لا انا هضربهم بلاش صداع
مريم:انا هقوم بقي ادخل شقتى
ام هاجر:ليه خليكى قعده شويه
مريم:مره تانيه معليشي
وقامت مريم دخلت شقتها
وقعدت برضو في الزهق
طب اعمل ايه انا زهقانه مووت
وفجاااه لقيت التليفون بيرن
مريم:ياترى مين بيتصل يرغى معايا بدل الملل اللى انا فيه ده
مريم:الووو مين؟
تبعونا وهنعرف مين اللى بيتص

تسلم على الحلقه يا محمد
ومنتظرين باقى الحلقات

تقبل مرورى

زهرة الربيع كتب:

تسلم على الحلقه يا محمد
ومنتظرين باقى الحلقات

تقبل مرورى

يسلملى مرورك الغالى يا زهرة

فيييييييييييين يا مووون باقى الحلقات انت بتضحك علينا بقا