الولد قبل الامتحان بأسبوع بيكون بيلعب كوره مع صحابه ومقضيها
البنت بتكون اعده متوتره جدا
وتكون اعده بتذاكر وهى بتكلم الولد فى التليفون فى نفس الوقت ازاى معرفش
ويجى اليوم الموعود
...( يوم الامتحان)
وتلاقى حاجات غريبه وجيده من البنات
يعنى تلاقيها جايه من بتهم ماسكه مصحف وفى الايد التانيه المذكره
الولد بقى : بينزل من بتهم ضارب شعره جيل
وطبعا جهز الورق اللى هيغش منه
( البرشام)
وجائت لحظه الصفر
( وقت دخول الامتحان)
وفى الامتحان تلاقى الولد اعد بيلف حولين نفسه ومش عارف يعمل ايه
البت بقى متلاقيش راسها اترفعت من على ورقت الاجابه
ولا القلم اتشال من ورقه الاجابه
وبعد الامتحان بقى
تلاقى الولد طالع من الامتحان الضحكه من الودن الشمال للودن اليمين
ويكون مكتبش اسمه اصلا على ورقه الاسئله
ورغم عن كدا طالع فرحان وهو محلش اى حاجه اصلا
البنت بقى
الاول تلاقى شله بنات طلعه فيهم واحده مغم عليها تروح تسأل مالها
تلاقى واحده منهم بصتلك والدموع فى عنيها وتقولك
اصلها محلتش رقم
(ب)
فى السؤال التانى
وبعد الامتحان بـ10 دقائق كدا
تلاقى كل البنات متجمعه بتراجع الامتحان
وكل الشباب متجمعه بيفكره يخروجه اخر يوم يروحه فين
!!!!
